خواص سیر و خواندنی های درباره آن




آنچه مطالعه می کنید مطالبی درباره خواص سیر ،انواعد آن ، مزایا ،مضرات ،خصوصیات گیاه شناسی این گیاه و سوال رایج برای از بین رفتن بوی دهان بعد از مصرف آن را دربر دارد .

خواص طبی سیر
سیر از مدت‌ها پیش، برای کاربردهای پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است و بیشترین مورد استفاده آن در سال‌های اخیر برای موارد قلبی - عروقی و خاصیت ضد میکروبی آن بوده است. ترکیبات سولفور شامل آلیسین، ظاهرات ترکیبات فعالی در ریشه پیاز گیاه سیر است.


مطالعات نشان دهنده تاثیرات مهم اما علائم کاهش دهنده چربی و فعالیت ضد پلاکتی هستند. معمولا اثرات جانبی مصرف سیرخفیف و غیر متداول است. سیر ظاهرا تاثیری بر متابولیسم داروها ندارد، اما بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد استفاده می‌کنند، باید در مصرف سیر احتیاط کنند. از این رو افرادی که جراحی می‌کنند باید ‌7 تا ‌10 روز پیش از جراحی از خوردن سیر خودداری کنند چرا که سیر زمان خونریزی را طولانی‌تر می‌کند. سیر هزاران سال برای اهداف پزشکی مورد استفاده داشته است. این گیاه حداقل ‌3000 سال در طب چین کاربرد داشته است. مصریان، بابلی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها از سیر برای موارد شفابخش استفاده می‌کرده‌اند.
در جنگ‌های جهانی اول و دوم نیز از سیر بعنوان ماده ضد عفونی کننده برای پیشگیری از قانقاریا استفاده می‌شود. در طول تاریخ، سیر در سرتاسر دنیا برای درمان ناراحتی‌های مختلف شامل فشار خون بالا، عفونت‌ها و مارگزیدگی‌ها استفاده شده و برخی فرهنگ‌ها از آن برای دفع ارواح شیطانی استفاده می‌کردند. در حال حاضر از سیر برای کاهش میزان کلسترول و کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی - عروقی و نیز برای بهره مندی از خواص ضد میکروبی آن استفاده می‌شود.
پیاز ریشه گیاه سیر مصرف پزشکی دارد. از آن می‌توان به صورت تازه، خشک و یا روغن گرفته شده استفاده کرد. از آنجا که برخی ترکیبات مفید در این گیاه در اثر حرارت دیده غیر فعال می‌شوند، لذا سیر پخته قدرت طبی کمتری دارد. سیر تاکنون در سطح وسیعی در آزمایش‌های بالینی بر روی حیوانات و انسان و در لوله آزمایش و در بررسی‌های اپیدمیولوژیک برای خواص چندگانه پزشکی آن مورد مطالعه قرار گرفته است. کیفیت آزمایش‌ها بر روی انسان متفاوت بوده است که مقایسه را در آزمایش‌های مختلف دشوار کرده است. در بسیاری از آزمایش‌های کلینیکی متنوع و اتفاقی تاثیرات سیر برروی سطح لیپید (چربی) مطالعه شده است.
در آزمایشاتی در سال‌های ‌1993 تا ‌1994 صورت گرفت، مشخص شد که مصرف سیر در کاهش سطح کلسترول خون نقش اساسی دارد. بر اساس توصیه‌های مهم کلینیکی، به بیماران گفته می‌شود که سیر تاثیر خفیف و کوتاه مدت در کاهش چربی خون دارد. بیمارانی که سابقه ابتلا به بیماری ترومبوس (تشکیل لخته خونی در عروق یا قلب) را دارند باید بدانند که سیر می‌تواند تاثیر اندک اما مهم به روی تجمع پلاکت‌ها داشته باشد. به علاوه باید به بیماران توصیه شود که این گیاه خاصیت کاهش خطر ابتلا به سرطان بویژه سرطان معده و روده را دارد.

سیر از منظر گیاه شناسی
نحوه استفاده : خوراکی
خواص : سیر Garlic
نام علمی Allium sativum

گیاه شناسی
سیر گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن تا ارتفاع 40 سانتیمتر نیز می رسد . قسمت زیر زمینی آن متورم و مرکب از 5 تا 12 قطعه و محصور در غشاهای نازک و ظریف برنگ خاکستری مایل به سفید می باشد . برگهای آن باریک و نواری شکل برنگ سب تیره و گلهای آن کوچک و صورتی رنگ که بصورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می شود .
سیر وپیاز رابطه ای نزدیک با هم دارند که شاید بدلیل بوی بد آنها می باشد .
در مصر قدیم برای مومیائی مدرگان و خوش طعم کردن غذاها بکار می رفته است . هومر شعر باستان در نوشته های خود از آن یاد برده است .
مردم در اروپا و اسپانیا از قبل از میلاد مسیح آنرا می شناختند و از آن استفاده می کردند .
بقراط پدر علم طب در نوشته های خود از خواص آن یاد کرده و یکی دیگر از دانشمندان قدیم 61 خاصیت مختلف برای سیر قائل شده است .

انواع سیر
1-سیر آمریکایی بنام Greole نامیده می شود . این نوع سیر دارای پوست سفید بوده و از انواع دیگر قوی تر است .
2-سیر تاهیتی که از بقیه درشت تر است و گاهی قطر آن به 8 سانتیمتر می رسد .
حضرت محمد (ص) برای سیر 70 خاصیت مختلف قائل شده اند و می فرمایند :
از سبزی سیر تا می توانید استفاده کنید زیرا سیر دوای هفتاد درد است اما آنکس که سیر وپیاز خورده به مسجد نیاید و به مردم نزدیک نشود .(به علت بوی بد دهان)

خواص داروئی:
طب قدیم ایران گرم و خشک است اسانس سیر که در اثر تقطیر سیر با بخار آب حاصل می شود برای تغییر طعم غذا مصرف می شود .
1)سیر بادشکن وضد عفونی کننده است .
2)خوردن سیر مصونیت بدن را در مقابل بیماریها افزایش می دهد .
3)سیر کرم کش است .
4)سیر محرک و تقویت کننده بدن است .
، برای درد گلو میتوانید یک حبه از سیر را رنده کرده و یک قاشق مربا خوری آبلیمو به آن اضافه نمایید سپس میل کنید، اگر این کار را چند بار انجام دهید برای درد گلو داروی مفیدی میباشد. سیر داروی سرماخوردگی و زکام است .
6)سیر اثر خوبی در معالجه سل دارد
7)سیر خون را رقیق می کند
8)سیر اثر خوبی در تنگی نفس دارد
9)خوردن مداوم سیر لقوه و رعشه را از بین می برد .
10)سیر چون گرم و خشک است بنابراین رطوبت معده را از بین می برد و دردهای مفاصل را خوب می کند.
11)سیر درمان کننده دردهای مفاصل ، سیاتیک و نقرس می باشد .
12)سیر برای تقویت نیروی جنسی و افزایش تولید اسپرم در اشخاص سرد مزاج بسیار مفید است .
13)آنهائی که قطره قطره ادرار می کنند باید حتما سیر بخورند تا بیماری آنها درمان شود .
14)سیر زخم های ریه و درد معده را از بین می برد .
15)سیر سنگ های کلیه را شکسته و خارج می سازد .
16)سیر را با زیره بپزید برای تقویت دندان مفید است .
17)مالیدن سیر پخته به دندان ، درد دندان را تسکین می دهد .
18)سیر را بسوزانید وبا عسل مخلوط کنید و ضمادی از آن درست کنید این ضماد برای رفع خون مدرگی زیر پلک چشم مفید است .
19)سیر بعلت مدر بودن برای رفع آب آوردن انساج مفید است .
20)برای از بین بردن میخچه کف پا از ضماد سیر استفاده کنید .
21)جهت رفع دردهای رماتیمسی و عصبی ضماد سیر بسیار موثر است .
22)جهت ضد عفونی کردن دستگاه تنفسی در هنگام بیماریهای مربوطه از شربت سیر استفاده کنید :
مقدر 100 گرم سیر را با 200 گرم آب و 200 گرم شکر یا قند مخلوط کرده و آنرا بجوشانید تا له شود . مقدر مصرف برای این منظور سه قاشق سوپخوری در روز است .
23)جدیدا در یکی از بیمارستان های آمریکا برای ضدعفونی کردن فضای بیمارستان از سیر استفاده میکنند .
24)پاستور پزشک معروف فرانسوی آزمایشات زیادی روی سیر انجام داد و اثر باکتری کشی سیر را تائید کرده است .
25)سیر ضد انعقاد و لخته شدن خون است .
26) در شوروی سیر بنام پنی سیلین معروف است و معمولا هنگامیکه آنفولانزا شیوع دارد، مصرف آن بالا می رود درچندسال پیش که آنفلوانزا شیوع پیدا کرد مردم شوروی 500 تن سیر مصرف کردند .
27)خوردن سیر سلولهای سرطانی را از بین می برد .
28)یکی از دانشمندان آمریکایی که در دانشگاه فلوریدا روی مرض ایدز تحققی می کند معتقد است که سیر روی مرض ایدز اثر مثبت دارد .
29)مصرف سیر مقدر کلسترول خون را پائین می آورد . مقدار LDH را کاهش می دهد . مقدر مصرف سیر برای این منظور 30 گرم در روز است . جالب است که با مصرف سیر در چند ماه اول مقدر کلسترول ممکن است بالا رود و این بدین علت است که کلسترول از داخل نسوج خارج شده و داخل خون می شود که از آنجا دفع گردد بعد از اینکه کلسترول بحالت نرمال رسید باید برای نگهداری آن روزی نصف سیر خام مصرف کرد . گ
30)خوردن سیر از سرطان جهاز هاضمه جلوگیری می کند .
31)چینی ها قرن هاست که برای پائین آوردن فشار خون از سیر استفاده می کنند

مضرات :
سیر با آنکه خواص بسیاری دارد باید بحد اعتدال مصرف شود زیرا استفاده زیاد از آن در بعضی اشخاص موجب سردرد ، ضعف نیروی جنسی ، ضعف چشم و عوارض بواسیر می شود . سیر برای آنهائیکه اسهال دارند مضر است
آنهائیکه معده ضعیف دارند و بطور کلی سیستم هاضمه آنها ضعیف است نباید در خوردن سیر افراط کنند .
کسانیکه یبوست دارند نباید سیر بخورند و برای رفع مضرات آن سیر را باید با آب و نمک پخته و کمی به آن روغن بادام یا کره اضافه کنید تا مضر نباشد .

تاریخچه سیر
یکی از قدیمی ترین گیاهان مورد مصرف غذایی و دارویی گیاه سیر است. قدیمی ترین اسناد به جای مانده در مورد سیر مربوط به کتیبه های سومریان است که از 2600 سال قبل از میلاد مسیح به جای مانده است.
همچنین سیر یکی از مهمترین داروهای مصر باستان است که حداقل 22 خاصیت درمانی برای آن قائل بوده اند و در پاپیروس های به جای مانده از 1550 سال قبل از میلاد مسیح ثبت شده است. 

خواص درمانی گیاه زرشک
Barberry

مصرف طبی زرشك به دوره ی مصر باستان می رسد كه فراعنه و ملكه ها، این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می كردند.

پوست، ریشه و ساقه این گیاه خاصیت درمانی دارد. ریشه و ساقه این گیاه زرد رنگ است و اروپایی ها و آمریكای شمالی برای رنگ آمیزی لباس از آن استفاده می كردند. اما تركیبات موجود در پوست گیاه زرشك، آن را به یك گیاه درمانی تبدیل كرده است.

پوست این گیاه حاوی آلكالوئیدهایی است كه مهم ترین آنها Berberine است. این آلکالوئیدها خواص آنتی بیوتیكی (ضد باکتری و ضد عفونت) دارند و سبب تحریك بخش هایی از سیستم ایمنی بدن می شوند. برای پی بردن به این اثر، قطره ای زرشك را روی زبان خود بگذارید، خواهید دید دهان شما آبكی می شود. به گفته كارشناسان طب گیاهی، آبکی شدن دهان سبب می شود كه بدن بتواند با عفونت مبارزه كند.

انواع عفونت هایی كه زرشك می تواند در درمان آنها مؤثر واقع شود عبارت است از: عفونت گلو، مجاری ادراری، مجاری معده ای- روده ای، ریه ها، عفونت های مخمری و اسهال.

دكتر محمد دریایی، متخصص تغذیه و علوم زیستی گفت:‌ پوست، ریشه و ساقه زرشك در درمان ناراحتی های كلیوی و سنگ های ادراری و برای تحریك فعالیت های معده و كبد استفاده می شود.

وی افزود: از پوست گیاه زرشك برای مشكلات جریان خون استفاده می شود و حتی اثر سمی روی انگل سالك دارد و در درمان یرقان، مالاریا، درمان كیسه صفرا به كار می رود.

این متخصص تغذیه و علوم زیستی در ادامه تصریح کرد: این گیاه منقبض كننده طحال بوده و اثر ضد تهوع دارد، اما استفاده مقدار زیاد آن باعث اسهال و حتی فلج مركز تنفسی می شود.

وی خاطر نشان كرد: مصرف زرشك دو گرم در طول روز و به مدت سه بار توصیه می شود و مصرف بیش از اندازه آن می تواند مشكلات زیادی ایجاد كند.
معرفی گیاه زرشک

زرشك درختچه ای است دارای ساقه ای خاردار كه ارتفاع آن تا 4 متر نیز می رسد. چوب این درخت قهو ه ای ، قرمز و یا زردرنگ می باشد. برگ های آن بیضی شكل با دندانه های اره ای و گل های آن خوشه ای و زردرنگ است.

شاخه های زرشك تیغ زیادی دارد. میوه ی زرشك قرمز رنگ، گوشتی، بیضی شكل و دارای طعمی ترش است.

قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه ، پوست ریشه و ساقه ، برگ، گل و میوه آن است.

انتهای بهار و ابتدای تابستان، فصل شکوفه دادن بوته زرشک است. غنچه‌های آن زرد رنگ است که در فصل پاییز رنگ قرمز گیلاسی به خود می‌گیرند.

زرشک بومی مناطق معتدل و نیمه استوایی اروپا، آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی می‌باشند. کشور ایران بزرگ ترین تولیدکننده زرشک در دنیا می‌باشد که در این میان استان خراسان جنوبی با در اختیار داشتن نزدیک به 97 درصد از اراضی زیر کشت این محصول، تولید 95 درصد از زرشک دنیا را در اختیار دارد.
تركیبات گیاه زرشک:

در این گیاه آلكالوئیدهای بربرین Berberine ، اكسیاكانتین Oxyaconthine ، بربامین Berbamine وجود دارد. مقدار آلكالوئیدها در پوست ریشه زرشك بیشتر از قسمت های دیگر این گیاه است.

زرشك گونه های مختلفی دارد كه مهم ترین آنها زرشك بی هسته و زرشك با هسته (دارای دو هسته) می باشد.
خواص میوه زرشك

زرشك از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است. میوه زرشك خواص زیر را درد:

- قابض است.

- تقویت كننده قلب و كبد است.

- بواسیر خونی را درمان می كند.

- خونریزی را برطرف می كند.

- برای برطرف كردن بیماری های كبدی مفید است.

- زرشك صفرا آور بوده و در درمان سنگ كیسه صفرا بسیار مؤثر است.

- دم كرده زرشك را برای برطرف كردن ناراحتی های دهان غرغره كنید.

خواص ریشه و ساقه زرشک

- صفرا بر و مسهل است.

- كبد را پاك و تقویت می كند.

- اعمال دستگاه گوارش را منظم می كند.

- سوء هاضمه را از بین می برد.

- بی اشتهایی را برطرف می كند.

- برای رفع یبوست مفید است.

- در درمان یرقان و زردی موثر است.

- نقرس و روماتیسم را برطرف می كند.

- خانم هایی كه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند، باید برای برطرف كردن آن از ریشه و ساقه زرشك استفاده كنند.

- آنهایی كه مبتلا به ورم طحال هستند، می توانند برای معالجه از این گیاه كمك بگیرند.

- واریس را درمان می كند.

- برای معالجه بواسیر نافع است.

- برای برطرف كردن سوزش ادرار مفید است.

- فشار خون را پایین می آورد.

- برای شستشوی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه زرشك استفاده كنید.
خواص برگ زرشك

- آب آوردگی بدن را برطرف می كند.

- اسهال های مزمن را درمان می كند.

- برگ زرشك دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد، بنابراین در درمان بیماری اسكوربوت مفید است.

- جویدن برگ زرشك، باعث محكم شدن لثه و دندان می شود.

- در موقع آنژین و گلودرد، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنید.
طرز استفاده:

جوشانده زرشك :

مقدار 10 تا 20 گرم پوست ریشه یا ساقه و یا میوه زرشك را در یك لیتر آب ریخته و آن را به جوش آورید. سپس آن را از روی اجاق بردارید و بگذارید برای مدت 10 دقیقه بماند. این جوشانده را صاف كرده و با شكر یا عسل شیرین كنید.

مقدار مصرف روزانه آن سه فنجان، در فاصله بین غذاهاست.

تنتور زرشك :

این تنتور را می توانید از فروشگاه های گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریداری كنید. مقدار مصرف آن 10 تا 20 قطره، سه بار در روز می باشد.

دم كرده زرشك :

مقدار 40 گرم زرشك را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید مدت 10 دقیقه بماند. سپس آن را با شكر یا عسل مخلوط كنید.

مقدار مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بین غذاهاست.
مضرات :

- مصرف مقدار زیاد زرشك و یا ریشه و ساقه و برگ آن برای زنان حامله مناسب نیست، زیرا رحم را تحریك می كند و ممكن است باعث سقط جنین شود.

- مصرف زیاد این گیاه به مدت طولانی می تواند سبب ناراحتی معده و روده ها شود و جذب ویتامین های گروه B را در بدن مختل كند. 

خواص درمانی بابونه آلمانی German Chamomile


بابونه آلمانی German Chamomile

مصريها، روميها و يونانيان باستان از گلهاي بابونه براي درمان آفتابزدگي، تب ها و قولنج استفاده مي كردند. آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي به نام “alles zutraut” استفاده مي كنند كه مفهوم اين عبارت اين است: “بابونه هر دردي را درمان مي كند”.
مصرف چاي يا عصاره مايع بابونه آلماني مي تواند در تسكين دردهاي ناشي از گاز، سوزش سردل و زخم ها مفيد واقع شود. مصرف كرم يا پماد بابونه به عنوان داروي موضعي روي پوست مي تواند در كاهش علايمي نظير پسوريازيس، اگزما يا سوختگيهاي پرتو درماني سرطان مفيد واقع شود.
پماد بابونه در ترميم زخمهايي كه بهبود آنها مستلزم مدت زمان طولاني است، مؤثر واقع ميشود. مي توانيد گلهاي بابونه خيس خورده يا تنتورهاي اين گياه (محلولهاي تهيه شده از گياه مزبور، الكل و آب) را در داخل وان حمام بريزيد و سپس در آن فرو رويد. اينكار به درمان يكسري از بيماريهاي پوست از جمله بواسير كمك مي كند.
براي درمان سرماخوردگي بخور چاي بابونه را كه در داخل يك كتري ريخته يا چندين قطره از روغن بابونه را كه در آب جوش ريخته شده است، استنشاق كنيد. پس از سرد شدن چاي، مي توانيد از آن براي شستشوي دهان يا غرغره به منظور كاهش درد ناشي از بيماري لثه ها يا زخمهاي دهان استفاده كنيد.
معرفي گياه گلهاي كوچك مرواريد گونه بابونه آلماني ميتواند معده،ريه ها و پوست تحريك شده را درمان كند. گلهاي اين گياه داراي طوقه هاي سفيدي است و به صورت چرخشي، قيفي شكل وبا مركز زردرنگ بزرگ ميشود. پهناي آنها كمتر از يك اينچ است و روي ساقه هاي بلند، و نازك سبز رنگ مي رويند.
گاهي اوقات بابونه وحشي نيز مي رويد كه ارتفاع آن از زمين چندان فاصله نمي گيرد و مي توان آن را در كنار مزارع و باغهاي گياهان دارويي مشاده كرد. ارتفاع اين گياه به سه پا مي رسد. بابونه شامل انواع بابونه اعم از بابونه آلماني يا بابونه رومي (انگليسي) است.
تركيبات گياه
براي تهيه چاي بابونه گلهاي آنرا در داخل كيسه هاي چاي بسته بندي مي كنند، يا آنها را كوبيده و بخار مي دهند كه محتواي روغن آن كه آبي رنگ است به طور جداگانه قابل استخراج و بسته بندي باشد. روغن بابونه حاوي تركيباتي است كه از ورم اعضاي بدن جلوگيري مي كند و در كاهش روند رشد باكتريها، ويروسها و حتي قارچها مؤثر است. اشكال موجود بابونه آلماني به صورت سرگل خشك، چاي، عصاره مايع و پماد موضعي يافت ميشود

نحوه مصرف
بابونه مصارف زيادي دارد. تحريك ناشي از سرماخوردگيها، زخمهاي ديرخوب شونده، دمل (آبسه ها)، ورم لثه هاپسوريازيس، اگزما، ناراحتيهاي كودكان مانند آبله مرغان، سوختگي در اثر كهنة بچه ها و قولنج در زمره دلايل متعارف مصرف چاي بابونه، شستشو با آن يا انواع تنتورهاي اين گياه محسوب ميشود.
بابونه معمولاً موقعي مورد مصرف قرار مي گيرد كه عارضه آشكار شده باشد. اگر براي درمان زخم، آفتابزدگي يا هر نوع موقعيت جدي از بابونه استفاده مي كنيد ولي علايم بيماري رفع نمي شود يا بدتر ميشود، در اسرع وقت با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
* براي درمان قولنج. زخم، درد معده، سوزش سردل و گاز از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد و روزانه سه تا چهار بار بين غذا از آن ميل كنيد، يا اينكه ۵ ميلي ليتر از تنتور ۱:۵ بابونه را روزانه سه بار مصرف كنيد.
* براي غرغره كردن و شستشوي زخمهاي دهان يا بيماري لثه ها، از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد سپس بگذاريد سرد شود و تا هر چند بار كه مي خواهيد از آن استفاده كنيد. * براي تسكين ريه ها به هنگام سرما يا درمان سرفه چندين قطره از روغن اصيل اين گياه را در داخل آب در حال تبخير بريزيد و سپس بخار مزبور را استنشاق كنيد يا چاي آنرا تهيه و بخار را استنشاق نماييد.
* براي تسكين درد بواسير، بريدگيها، اگزما يا گزش حشرات ۱/۴ پوند از گلهاي خشك بابونه را در هر بار شستشو مصرف كنيد، يا از عصاره الكلي گلهاي بابونه در وان حمام استفاده كنيد.
* براي استفاده از بابونه، به عنوان داروي شستشو از محلول ۳ تا ۱۰ درصد آن استفاده كنيد (گياه مزبور در آب جوشانيده باشد كه به اين حالت چاي بابونه نيز گفته ميشود).

* براي درمان پسوريازيس، اگزما يا پوست خشك و فلسي، از كرم بابونه حاوي ۳ تا ۱۰ درصد محتواي داروي خالص بابونه استفاده كنيد.
نكات احتياطي
استفاده از بابونه عموماً بي خطر است. ليكن چاي غليظ اين گياه مي تواند سبب استفراغ گردد. اگر به “ابروسيا” حساسيت داريد بايد از مصرف بابونه بپرهيزيد چون اين دو از يك تيره گياهي هستند. از مصرف زياد آن در دوران بارداري يا شيردهي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد موضوع مصرف آن را با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.
تداخل هاي احتمالي
هيچگونه گزارشي مبني بر تأثير و تأثر دو جانبه بابونه با ساير داروها وجود ندارد. اما احتمالاً، بهتر است از مصرف بابوبه به هنگامي كه فرد تحت درمان با داروهاي ضد انعقاد است، پرهيز شود 

 b. مقدمه و پیشینه تاریخی: این جنس در ایران 6 گونه گیاه علفی دائمی زودرس و بهاره دارد. دو گونه انحصاری ایران هستند (P. heterochroma و P. gaubaeaena) و سایر گونه ها در قفقاز، بخش شرقی اروپائی روسیه، غرب سیبری، آناتولی، عراق، افغانستان، آسیای مرکزی، پاکستان و مغولستان نیز می روید. گیاه پامچال را با گل آن که در ابتدای بهار می روید می شناسیم و البته به عنوان یک گیاه تزئینی. با این حال گونه ای از جنس Primula به نام P. veris دارای اثرات درمانی تایید شده ای است. گیاهی علفی با طول حدود 10 سانتی متر با ریزومی کوتاه و درشت است. قسمت های سبز گیاه با کرک هایی به اندازه حدود 2 میلی متر پوشیده شده اند. گل های این گیاه که در سر ساقه به یک طرف برگشته و به صورت خوشه ای هستند زرد رنگ و معمولاً بدون بو هستند. گیاه بومی مناطق مرکزی اروپا تا کوه های جنوبی آن جاست. گیاه زیرگونه های زیادی دارد. قسمت مورد استفاده گیاه ریشه ها و گل ها هستند.
c. ترکیبات مهم: در گل ها ترکیبات فلاونوئیدی (مثل روتین، کامفرول و کوئرستین)، پریمین، ساپونین های تری ترپنی و در ریشه ها گلیکوزید های فنولی (که در نتیجه خشک کردن ریشه به ترکیب معطر 5 متوکسی متیل سالیسیلات تبدیل می شوند) و ساپونین های تری ترپنی است.
d. مصارف دارویی تایید شده: در درمان سرفه و برونشیت. گل ها اثر خلط آور دارند و ریشه ها نیز به دلیل وجود ترکیبات تری ترپنی (شامل پریمولیک اسید) اثر خلط آور و مدر دارد. نحوه عمل این ترکیبات را در برخی مقالات تحریک عصب واگ ذکر کرده اند.
e. مصارف دارویی تایید نشده: به صورت خوراکی برای بی خوابی، اضطراب و به عنوان تونیک (مقوی) قلب به کار می رفته است. همچنین گل آن برای افرادی که از ضعف سیستم عصبی و لرزش ماهیچه ها و درد های عصبی رنج می برده اند در طب عوام تجویز می شده است و از ریشه نیز برای درمان سیاه سرفه، آسم، نقرس، آرتریت روماتوئید، خواب آلودگی، کرامپ های معده، اسکوروی و دردهای عصبی استفاده می شده است. به شکل موضعی هم برای درمان سر درد و رفع آلودگی های پوستی استفاده داشته است.
f. عوارض جانبی: عوارض جانبی مهمی در دزهای درمانی آن ذکز نشده است و تنها ترکیب پریمین در گیاه (در گل ها) است که قابلیت ایجاد حساسیت در افراد را دارد.
g. منع مصرف: موردی ذکر نشده است
h. در حاملگی و شیر دهی: موردی ذکر نشده است.

a. اسامی:
i. نام علمی: Primula L. از خانواده Primulaceae (تیره پامچال)
ii. نام های عمومی و معنای آن ها: Cowslip (P. veris گل خرغوس، نوعی پامچال)

. نام علمی: Primula L. از خانواده Primulaceae (تیره پامچال)

**فواید قره‌قاط
------------------

از خواص عمومی قره قاط می‌توان به محرک، تصفیه کننده مزاج، مسکن، ضد اسپاسم، ضد التهاب، ضد اورام، ضد درد، ترمیم کننده زخم، اشتهاآور، ضد نفخ، بادشکن، قابض، ضد اسهال، ملین، ضد عفونی‌کننده، ضد انگل، ضد سرفه، خلط‌آور، مدر قوی، ضد فشارخون و بند آورنده خونریزی‌ها اشاره کرد.

*خواص قلبی و عروقی قره‌قاط
-------------------------------------

از خواص قلبی و عروقی قره قاط می‌توان به محرک، مقوی، خنک کننده، تصفیه کننده خون، مسکن، ضد التهاب، ضد ورم، ضد عفونی‌کننده، بند ‌آورنده خونریزی، ضد چربی خون و کلسترول، ضد تصلب شرائین، ضد تپش قلب، ضد فشارخون و تقویت عروق مویین بدن اشاره كرد.

*خواص گوارشی قره‌قاط
-------------------------------

قره‌قاط تونیک، محرک، اشتهاآور، ضد بلغم، ضد نفخ، ضد التهاب، ضد اسپاسم، ضد درد، ضد دل‌پیچه، ضد اسهال، قابض، ملین، آنتی‌بیوتیک و ضد انگل کرد همچنین قره‌قاط درمان کننده بواسیر فعال، درمان کننده ورم روده یا IBS خصوصا از نوع اسهالی، کم کننده حرارت دستگاه گوارش و معده، بندآورنده خونریزی‌های گوارشی است.

*خواص کلیوی قره‌قاط
--------------------------

قره‌قاط مدّر قوی، خنک کننده مجاری ادرار، رفع کننده سوزش ادرار، مسکن، ضد ورم، ضد التهاب، ضد اسپاسم، محرک، تقویت، ضد عفونی‌کننده کلیه و مجاری ادرار و تسکین درد‌های ناشی از سنگ کلیه است همچنین برای درمان نقرس با بالا رفتن اسید اوریک خون، درمان شب‌ادراری، درمان بی‌اختیاری ادرار، درمان ورم پروستات، درمان بیماری‌های مزمن کلیه و مجاری ادرار و درمان ترشحات غیرعادی در ادرار مفید است.

فراز مجاب، استاد داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌و‌گو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس «توانا» اظهار می‌دارد: قره‌قاط گیاهی دارویی است که در استان‌های شمالی کشور و استان آذربایجان رشد می‌کند.

به گفته وی قره‌قاط دارای خواص مفیدی است و مصرف آن موجب کاهش قندخون و چربی خون می‌شود؛ قره‌قاط مسهل است و برای کسانی که یبوست مزاج دارند، مفید است و خشکی مزاج آنها را برطرف می‌کند.

مجاب اضافه می‌کند: قره‌قاط برای دیابتی‌ها مفید است و قند خون را کاهش می‌دهد همچنین فشار خون را نیز کاهش می‌دهد و گیاه دارویی بسیار خوبی است.

مرتضی صفوی متخصص تغذیه در گفت‌و‌گو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس «توانا» اظهار می‌دارد: گیاه دارویی قره‌قاط درختچه کوچکی است که به ارتفاع 60 سانتیمتر رشد می‌کند، ضد میکروب است که آزمایشگاه‌های کلینیکی اثر ضدمیکروبی آن را ثابت کرده‌اند.

به گفته وی قره‌قاط برای تثبیت کلاژن اثرات مفیدی از خود نشان داده است و در ساخت تاندوم‌ها نقش اصلی بر عهده دارد و برای التهاب‌های روماتیسمی و امراض دهان، استخوان و مفاصل بسیار مفید است.

این متخصص تغذیه بیان داشت: قره‌قاط کاهنده شکنندگی مویرگ‌هاست و ضد تجمع پلاکت‌ها است و خواصی مشابه با آسپرین و گیاه سیر دارد همچنین برای شل کردن عضلات صاف نیز می‌توان از گیاه قره‌قات استفاده کرد. 

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس «توانا»، مریم گلی گیاه دارویی است و در كتب طب سنتی به نام «مریمی» نام برده شده است و در زبان عربی «مریمیه» و «شالبیه» و «مریمیه صغیره» نام برده می‌شود.

مریم گلی از روزگاران گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت و به عنوان داروی مؤثر برای معالجه عوارض نیش حشرات مفید است همچنین داروی تونیك و مقوی برای تقویت روح، بدن و افزایش طول عمر به كار برده می‌شد.

*مریم گلی ضد عفونی كننده قوی است
-----------------------------------------------

گیاه مریم گلی ضد درد، آرامش بخش و برای كاهش قند خون مفید است. برگ‌های مریم گلی دارای اسانس روغنی فرار، ساپونین و یك ماده تلخ به نام پیكرو سالوین است و دارای خاصیت متوقف كردن رشد باكتری و دارای اسید‌های آلی است همچنین داروی ضد عفونی كننده بسیار قوی است.

در آنژیم و انواع گلو درد نیز از این گیاه استفاده می‌شود. جوشانده غلیظ این گیاه اگر با آب مخلوط شود برای دردهای مفصلی، روماتیسم و حتی راشیتیسم كودكان بسیار مفید و مؤثر است.

این گیاه در تمام مناطق معتدله رشد می‌كند و دارای گل‌های زیبایی است و جزء گیاهان معطر و خوشبو است كه طعم بسیار تلخی دارد و این گیاه آرام بخش و مقوی اعصاب است.

محمد صالحی سورمقی استاد فارماكولوژی دانشگاه علوم پزشكی تهران در گفت‌و‌گو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس «توانا» اظهار می‌كند: مریم گلی از خانواده نعنا است كه بیشتر از برگ‌های آن استفاده می‌شود؛ یك گیاه تلخ مزه‌ای است، دارای اسانس و رایحه مشخصی است. به عنوان پرمصرف‌ترین گیاه دارویی sayf محسوب می‌شود.

*ضد سرطان، ضد میكروب، آنتی اكسیدان و محرك سیستم ایمنی است
--------------------------------------------------------------------------------------

به گفته وی مریم گلی ضدسرطان، ضدآلزایمر، ضدمیكروب، ضدتعریق، آنتی‌اكسیدان، كاهش دهنده شیر در زنان باردار، و كاهش دهنده میل جنسی، كاهنده قند خون، قاعده‌آور و پرفشاری خون است همچنین محرك سیستم ایمنی بدن و تا حدی آرام‌بخش است.

استاد فارماكولوژی دانشگاه علوم پزشكی تهران می‌گوید: در اروپا از در قدیم‌الایام برای كاهش شیر زنان استفاده می‌شد، این گیاه ضدآلزایمر قوی است و به شكل قرص و قطره تهیه شده است و در ایران از قدیم به عنوان داروی آرام‌بخش و برطرف كننده سوء هاضمه، درد و نفخ استفاده می‌شد.

*عوارض مریم گلی
-----------------------

صالحی سورمقی اضافه می‌كند: بر اثر مصرف مقدار زیاد مریم‌گلی در مدت طولانی موجب افزایش ضربان قلب، گرگرفتگی، خشكی دهان، تشنج و سرگیجه می‌شود. 

گل های Sambucus ebulus

a. اسامی:
i. نام علمی: Sambucus spp. (Caprifoliaceae) (تیره شوند، تیره بُداغ، تیره آقطی، تیره پیچ امین الدوله)
ii. نام های عمومی و معنای آن ها: Bore tree (درخت سوراخ)،
Dwarf Elder  (سن دار قد کوتاه)، Blood elder (سن دار خونی)

b. توضیحات و پیشینه تاریخی: گیاهی چند ساله و علفی (گونه S. ebulus) است که تا 2 متر ارتفاع دارد و البته گونه S. nigra آن درختی یا درختچه ای دارد. این گیاه در ایران یک گونه علفی (S. ebulus) دائمی جنگل روی دارد که معمولاً در مناطق روشن و تخریب شده جنگل و در کنار جوی های آب می روید. در سال های اخیر گونه های دیگری (S. nigra (آقطی سیاه، انگور کولی، پلم)، S. racemosa (آقطی سرخ)) از گیاه به ایران وارد و کاشته شده است. این گیاهان را به خاطر شاخ و برگ ها، گل ها و میوه ها یشان مورد توجه قرار می دهند. در مقابل یخبندان مقاوم است و به طور کلی بردباری زیادی در برابر شرایط مختلف محیطی دارد.
c. ترکیبات مهم: ایریدوئید ها، رزین هایی با ساختار نامشخص در S. ebulus و فلاونوئید ها و ترکیبات اسانس در S. nigrad. مصارف دارویی تایید شده: برای S. nigra شامل سرفه و برونشیت و همچنین سرماخوردگی و تب است.
e. مصارف دارویی تایید نشده: 
S. ebulus اثر اصلی آن خاصیت ملایم مدر است. در طب سنتی در رفع علائم یبوست، قی آور، برای رفع ادم و بیماری های کلیوی از آن استفاده می شده است. شکل دارویی از آن نداریم. S. nigra برای مشکلات مختلف تنفسی از قدیم استفاده می شده است. شکل دارویی ثبت شده ای برای آن هم نداریم. اثرات ضد باکتریایی، ضد التهابی و کاهش قند خون هم در مقالات برای آن ها به ثبت رسیده است. 
f. عوارض جانبی: در دزهای درمانی عارضه ای برای آن ثبت نشده است. با این حال مصرف زیاد گیاه به خصوص میوه های آن باعث بروز استفراغ، اسهال خونی، سیانوز، سر گیجه، سر درد و از دست دادن هوشیاری منجر می شود. تنها باید از میوه های رسیده استفاده کرد. برگ ها، ساقه ها و پوست و ریشه گیاه (S. nigra) حاوی گلیکوزید سیانوژن (سامبونیگرین) است که می تواند موجب سرگیجه، سر درد، تشنج، مشکلات گوارشی، تهوع، استفراغ، اسهال و تاکی کاردی شود. در افراد دیابتی توصیه نمی شود زیرا در برخی مقالات اثرات مضری بر آن ها داشته است. لکتین های موجود در پوست درخت هم موجب تحریک هایپر پلازی (تولید سلول بیش از حد که ممکن است به سرطان منجر شود) در روده کوچک شده اند
g. تداخلات: مصرف آن با آهن به دلیل وجود مقادیر زیاد تانن در گیاه موجب کاهش جذب آهن می شود. حداقل دو ساعت فاصله داشته باشد.
h. منع مصرف: مطالعه ای در این زمینه وجود ندارد و موردی ذکر نشده است.
i. در حاملگی و شیر دهی: مطالعه ای در این زمینه وجود ندارد بنابراین توصیه نمی شود.